YARMA: Bulgura göre daha ince ve unlu bir görünümü olan yarmayı eleyerek irileri ayırt edilir. Ayırt edilen bu iri yarmalara ise irinli adı verilir. İrinli yarmalar çoğunlukla çorba ve dolmalarda kullanılırken, genel anlamıyla yarma ise etsiz köfte ve sarmalarda kullanılır.
DÖVME: Halk arasında gendime adı da verilen dövme; çorba ve pilav yapımında kullanılır. Yıkanmış ve kurutulmuş buğdayın ayıklanıp, biraz ezilmesi suretiyle elde edilir.
ERİK EKŞİSİ: Malatya’da en çok tüketilen öğünlerden biri olan erik ekşisi özellikle ekşili köfte yemeğinde kullanılır. Görünüm olarak pekmezi andıran erik ekşisi; olgunlaşmadan toplanan eriklerin yıkanıp, büyük kazanlarda su ile kaynatılması yolu ile elde edilir. Kaynatılan bu erikler daha sonra bez torbalarda süzülerek posa ve suyunda ayırt edilir. Elde edilen sular ise büyük tepsiler içinde güneşte bekletilerek kıvamlaştırılır.
KEF: Lezzet vermek amacıyla özellikle çorbalarda kullanılan kef; tereyağının eritilip, un ile kavrulmasından oluşur. Bir tür tatlandırıcı görevi görür demek mümkündür.
YARMACA: Siyah nohut ile elde edilen bir yiyecek olan yarmaca, görünüm olarak da bir nohudun 2’ye bölünmüş biraz daha küçük halini andırır. Yarmaca çoğunlukla bulgur pilavı yapımında kullanılır.
SAMUT: Samura edilmiş lezzetlere hayranlığı olanlar için; dereotunun tuz ile salamura edilmiş haline Malatya yöresinde samut adı verilir.
KİŞNİŞ: Kara Kimyon adı da verilen kişniş, güzel kokulu kahverengi renk de bir tohumdur. Şekerleme sanayisinde kişniş şekerleri adıyla kendine yer bulan bu tohumlar; teflon tavada kavrulduktan sonra havanda ezilip, toz haline getirilmesiyle kullanılır.
KÜLAH: Yaz mevsiminde en çok tercih edilen yöntemdir. Dolmalık biber, patlıcan ve salatalığın güneşte kurutulmasıyla hazırlanır. Amaç; kış mevsimi için erzak oluşturmaktır.
MAŞ: Kara nohut görünümündeki koyu renkli tohumdur. Malatya yöresinde çorbası ile ünlüdür.
