ÇÖVEN KÖKÜ (OTU): Köpürtücü özelliğe sahip bir yıllık ya da çok yıllık otsu bitki türüdür. Birçok tatlının yapımında kullanılır. Mersin’in meşhur kerebiç tatlısının içinde de vardır.
MEYAN KÖKÜ: Baklagiller ailesinden çok yıllık çalımsı bir bitkinin köküdür. Şerbet yapımında kullanılır. Adana ve Mersin yöresinin meşhur içeceklerinden biri olan aşlamanın ham maddesidir.
MENENGİÇ : Sakız ağacıgiller familyasından bir bir ağaç türüdür. Kırmızımsı mor renkli çiçekler Mart ve Nisan aylarında görülür. Mürekkep meyve küçük, küre biçiminde olup olgunlaşınca yeşil ve maviye dönüşür. Meyveleri çerez ya da böreklerde iç malzemesi olarak tüketilir. Ayrıca meyvelerinden menengiç kahvesi yapılır. Kahvaltılık zahterin de olmazsa olmazıdır. Bazı bölgelerde yabani antep fıstığı olarak da anılır.
ZAHTER : Bu bölgelerde yetişen bir kekik türüdür. Bitkinin yağı,suyu ve çayı da çıkarılarak kullanılmaktadır. Salatası olduğu gibi kahvaltılık zahter de bu bölgede oldukça meşhurdur.
ÇÖKELEK : Yağı alınmış ayranın ısıtılması sonucu oluşan tortudur. Çökeleği alınan ayran kaynatılmaya devam ederse kahverengi bir su çıkar. Buna da çökelek ekşisi denir. Sade hali ile pek tadı olmasada baharatlanarak ve yağ eklenerek lezzetli hale dönüştürülür. Çevre illerde farklı şekillerde kullanılır.
